Eerste internationale ‘’dag van de dril’’.
Een pleidooi voor de bescherming van ‘’de vergeten apen van Afrika’’. Van de vereniging ‘’Save the Drill’’. (Dr. Heike Weber)
Het is nog vroeg in de ochtend, maar de twee Amerikanen Liza Gadsby en Peter Jenkins, die momenteel door Nigeria reizen, besluiten op pad te gaan. Vandaag willen ze een markt bezoeken in Calabar, de hoofdstad van de staat Cross River. Als ze daar aankomen, is het al aardig druk. Op markten zoals deze in Nigeria klopt het hart van Afrika. Hier komen mensen om samen te lachen, te onderhandelen, en te argumenteren. Deze markten zijn ongelooflijk kleurrijk en er zijn honderden verschillende geuren naast de wirwar van stemmen en geluiden. Ergens in een hoek komen de twee biologen iets tegen waardoor ze verbluft zijn. Een kleine aap zit bang en ineengedoken in een kleine kooi. Het is een zeer jonge wees die als huisdier verkocht gaat worden.
Deze ontmoeting gebeurde al bijna 30 jaar geleden. Op dat moment wisten de twee Amerikanen de dealer te overtuigen om het jonge dier vrij te laten. En zo begon het indrukwekkende verhaal van het redden van de dril. Sindsdien hebben Liza Gadsby en Peter Jenkins hun leven gewijd aan deze ‘’vergeten apen in Afrika’’ en zijn ze trouwens tot op de dag van vandaag in Nigeria gebleven.
In 1991 werd het eerste opvangcentrum opgericht aan de rand van de Nigeriaanse havenstad Calabar. Twee jaar later werd in samenwerking met de lokale autoriteiten de oude Limbe-dierentuin in het zuiden van Kameroen omgebouwd tot een nieuw reservaat genaamd Limbe Wildlife Centre. In 1996 openden de twee Amerikanen, opnieuw in Nigeria, de Afi Mountain Drill Ranch. Het grenst bijna direct aan het Afi Mountain Wildlife Sanctuary, één van de laatste toevluchtsoorden voor de wilde dril apen dat werd opgericht op 4 mei 2000.
Aangezien de oprichting van de Afi Mountain Wildlife Sanctuary een mijlpaal is op de lange weg naar het beschermen van de dril, hebben we deze dag, 4 mei, uitgeroepen tot de internationale dag van de dril”, aldus Marco Dinter, tweede voorzitter van de vereniging “Save the drill”. Sommige dierentuinen hadden al grote campagnes gepland met leuke activiteiten en kraampjes voor de dag van de dril. Vanwege de huidige corona-situatie en de sluiting van de dierentuinen kunnen deze jammer genoeg niet plaatsvinden. Maar dat betekent niet dat de dag van de dril is afgelast! “Op 4 mei gebruiken we de sociale hashtag #dayofthedrill om de aandacht te vestigen op deze spannende
apen”, legt Dinter uit. Omdat de dril vrienden en supporters uit Europa nodig heeft die de opvangcentra in Afrika helpen.
De afgelopen jaren zijn er steeds meer in beslag genomen en verweesde dril apen opgevangen in de stations in Kameroen en Nigeria. Hier krijgen ze medische zorg, worden ze verzorgd en blootgesteld aan grote sociale kweekgroepen. Geen van de dieren is ooit gekocht om de illegale markt zo niet van brandstof te voorzien. “Deze dieren worden vaak gewond, ondervoed en ernstig getraumatiseerd door de autoriteiten in beslag genomen en naar de reddingscentra gebracht”, aldus Kathrin Paulsen. De getrainde dierenverzorgerster is de eerste voorzitter van de “Save the Drill Association”, die het werk van Gadsby en Jenkins al meer dan 15 jaar ondersteunt. Ze heeft de stations meerdere keren op eigen kosten bezocht en daar ook gewerkt. Ze was vooral onder de indruk van de samenwerking met de lokale bevolking. Veel mensen uit de regio hebben hier direct of indirect een baan gevonden, bijvoorbeeld als chauffeur, veehouder, voerteler of leraar. Omdat deze projecten meer zijn dan alleen soortenbescherming, zijn ze ook gericht op mensen. Uiteraard ligt de focus op het overdragen van kennis over onderwerpen die betrekking hebben op de bescherming van dril.
Trouwens, de dril deel uit van de pocketapen, een onderfamilie van vervetapen. Met een lichaamsgewicht tot 30 kg zijn de mannetjes meer dan twee keer zo zwaar en lang als de vrouwtjes. Ze hebben sterke hoektanden en een opvallend kleurrijk (rode, blauwe, paarse) achterwerk. Beide geslachten hebben zwarte gezichtsmaskers en leven samen in groepen van maximaal 400 dieren in het tropische regenwoud. Ze zijn altijd op zoek naar iets eetbaars, zoals fruit, zaden, bladeren of zdlfs ongewervelde dieren.
Meestal zijn ze op de grond, maar vluchten de bomen in als ze in gevaar zijn of om te slapen en te rusten. Volgens de IUCN (World Conservation Organization) komen deze bedreigde apen alleen voor in Nigeria, Kameroen en op het eiland Bioko (Equatoriaal Guinea). En ook hier alleen in kleine, gefragmenteerde, stukjes bos. De houtkap vermindert het leefgebied van de dril jaar na jaar enorm. Bovendien is deze aap één van de drie meest gejaagde soorten in Nigeria en Kameroen. Jagen is relatief eenvoudig omdat de dieren bij gevaar in een boom klimmen en daar gemakkelijk door de stropers kunnen worden neergeschoten. Volgens schattingen bestaat de huidige populatie van de dril nu slechts uit ongeveer 3.000 dieren. Als je deze zeldzame apen ook wilt helpen, word dan lid van “Save the Drill” of doneer aan de vereniging. Alle informatie over de vereniging en de projecten die zij steunen in Afrika is te vinden op de homepage: www.rettet-den-drill.de
Extra informatie:
De vereniging “Save the Drill”. Een project dat mensen en dieren helpt.
PANDRILLUS is werkzaam in Nigeria en Kameroen als een zogenaamde “non-profit organisatie”. De “Pandrillus Foundation” in de Verenigde Staten is ook non-profit.
In Duitsland, eind jaren zeventig, was er de wens om iets te doen om de dril apen in Afrika te redden.
De “Aktion Rettet den Drill”, die de voormalige Hannoveraanse dierenhouder Roland Wolf in 1988 als een succesvol particulier initiatief had gelanceerd, werd de geregistreerde vereniging “Save the Drill” opgericht en gevestigd in de dierentuin van Nordhorn (Osnabrück register van verenigingen); VR 130691).
Het doel van de vereniging is het promoten en onderhouden van de dril in hun natuurlijke omgeving. De vereniging zet zich daarom op verschillende niveaus in voor de essentiële vraagstukken van dier-, natuur- en milieubescherming. Steun voor de projecten van PANDRILLUS in Calabar, het Afi Mountain Reserve in Nigeria en het Limbe Wildlife Centre in Kameroen blijven een belangrijke rol spelen.
